Gek van Beleggen: Fixatie en hebzucht

Gek word ik af en toe van beleggen. En van mijn beleggingen. Het is me weer eens gelukt. Een keurige analyse en een goede stop-loss bepaald om mijn risico te beheersen. De positie ingenomen, in opties deze keer. Winst op papier en, ja hoor, met verlies de positie gesloten. Precies zoals aangegeven in handboeken over de psychologie van de belegger. Hierin staat beschreven dat 80 procent van de posities in gekochte opties in de juiste richting is, maar dat slechts 10 procent daadwerkelijk tot winst leidt. Ik zal u laten zien wat er gebeurde.

SBM Offshore bevindt zich sinds eind mei in een opgaande trend. Aanvankelijk profiteerde ik daar niet van. Maar bij de uitbraak uit een consolidatie binnen het trendkanaal besloot ik op 9 augustus callopties te kopen. Mijn stop-loss bepaalde ik onder de steunlijn van het opgaande trendkanaal.

Positiegrootte
Uitgangspunt bij mij is dat ik met één transactie nooit meer dan 2 procent van de waarde van mijn portefeuille wil verliezen. Als ik voor aandelen kies en mijn stop-loss heb bepaald, kan ik eenvoudig uitrekenen hoeveel stuks ik kan kopen. Bij callopties is dat iets ingewikkelder. Hierbij komt de delta om de hoek kijken. Voor de niet-kenners: de delta is de mate waarin de optieprijs verandert als de aandelenkoers met € 1 stijgtof daalt. De delta van at-the-money opties, ofwel opties waarvan de uitoefenprijs gelijk is aan de huidige koers, ligt gewoonlijk rond 0,5. Met septemberseries als uitgangspunt kocht ik op SBM 10 callopties sep05 62. Op € 2,30. So far so good.

Verlies op kansrijke positie
De volgende dagen steeg het aandeel, en daarmee de waarde van de opties. Mijn stoploss trok ik op volgens het verloop van de oplopende oplopende steunlijn. Maar zie: na het bereiken van de weerstandslijn van het oplopende trendkanaal corrigeerde de koers. Ik bleef vasthouden aan mijn vooraf bepaalde stoploss. En toen ging het mis. Op 24 augustus zakte de koers door de steunlijn en de volgende dag bleef de koers er onder. De optie noteerde € 1,10 en ik verkocht. Verlies dus.

Fixatie en hebzucht
Wat ging er eigenlijk mis? Veel! In de eerste plaats, niet onbelangrijk, was ik te zeer gefixeerd op de oplopende steunlijn. Hierdoor zag ik een belangrijke horizontale steun op € 61 volledig over het hoofd. Pas later zag ik deze steunlijn. Toen was het echter te laat. Ten tweede had ik moeten overwegen de positie te sluiten toen de koers de bovenkant van het trendkanaal raakte. Waarom heb ik dat niet gedaan? Pure hebzucht, denk ik. Meer winst willen zien in deze al winstgevende transactie. In de derde plaats was mijn maximaal te verliezen kapitaal in de positie nog niet bereikt. Waarom zou ik dan de positie sluiten? En zo hield ik mezelf voor de gek. Door zoeken naar (en vinden van!) een dergelijk oneigenlijk argument.

Gevaar is de belegger zelf
Aan mijn systeem, mijn broker of mijn positie lag het niet. Die zaken waren prima in orde. Nee, ik was zelf degene die de positie verknalde. En ik had blijkbaar niet de juiste instelling om deze positie objectief in de gaten te houden. Zodat ik ondanks mijn jarenlange ervaring met beleggen weer eens met de neus op de feiten gedrukt werd. Niet goed kijken, hebzucht, gemakzucht. Het klopt dus toch: het grootste gevaar voor zijn of haar beleggingen is en blijft de belegger zelf.

Na regen kwam zonneschijnLaten we eens kijken naar het verdere verloop van de koers, nadat deze opveerde van de horizontale steun. U kunt zich mijn frustratie over het verloop van de positie en de woede op mijzelf mogelijk voorstellen. Kwam het uiteindelijk toch weer goed?

Ja, gelukkig wel. Op 1 september nam ik na de uitbraak van de eerste bar, die boven de aangegeven consolidatie gevormd werd, intraday opnieuw een optiepositie in. Opnieuw met een van tevoren bepaalde stop-loss. En deze keer nam ik mij voor me te houden aan duidelijke afspraken met mezelf. De positie leverde na drie dagen een mooie winst op, toen de koers rond € 69,50 weerstand ontmoette.

Ik blijf gek van beleggen, ook al maakt dat me af en toe gek! Hoe dat mogelijk is? Een uitstapje naar de psychologie van de belegger in een volgend artikel maakt dat wellicht duidelijker. Joop Folkertsma.